Nie jest to humor, fabuła i klimat jak w Disneyowskich produkcjach, ale jest to pozycja, która niesie wartościowe przesłanie zarówno dla małych, jak i dużych widzów. Nie rozumiem skąd opinie, że fabuła nie wciąga, akcja nijaka, bajka o niczym... Dla mnie to nie tylko morał, że warto walczyć o swoje, ale także poruszenie ważnej kwestii walk byków, praw zwierząt, a przede wszystkim prawa do życia. Byk nie jest stworzony do walk na arenie, do zabijania, bycia zabijanym, byk ma prawo wąchać kwiatki, cieszyć się życiem i paść na łące. To piękne i smutne, bo jak wiemy, o takim życiu przeciętny byk.. może niestety tylko pomarzyć. Film ten mnie niesamowicie wzruszył, miałam bowiem skojarzenia z nagraniami, na których zwierzęta uratowane z rzeźni lub od okrutnej i bezmyślnej śmierci ku uciesze pospólstwa na arenie pierwszy raz widzą łąkę i pastwiska. Ta bajka to nie bajka, w delikatny sposób opowiada prawdę. Zaczynając oglądać myślałam, że to będzie tak utopijna i głupkowata wizja jak w Madagaskarze (nie pamiętam którym), gdzie zwierzęta są szczęśliwe, bo trafiają do cyrku... to jest dopiero rycie bani dla maluczkich. Tutaj jest rzeźnia, jest arena, jest matador i wiadomo jakie jest jego zadanie: zabić byka. Delikatnie opowiedziana brutalna prawda: i nie upośledzajmy dzieci, dzieci świetnie zrozumieją przesłanie, to nie jest takie skomplikowane, empatia nie jest skomplikowana. Uczulajmy je, pokazujmy im mądre filmy i rozmawiajmy z nimi na trudne tematy.